{2.5} Τα ακόλουθα σούτρα περιγράφουν τα πέντε εμπόδια που αναφέρονται παραπάνω:

Η εσφαλμένη κατανόηση οδηγεί σε σφάλματα στην κατανόηση του χαρακτήρα, της προέλευσης και των επιπτώσεων των αντικειμένων που γίνονται αντιληπτά .

Αυτό που κάποτε φαίνεται να είναι μεγάλη βοήθεια, αργότερα αποδεικνύεται πρόβλημα. Αυτό που αναζητούμε ως πηγή ευχαρίστησης μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Ο ανόητος χρυσός θεωρείται χρυσός. Τα πράγματα που πρέπει να αλλάξουν, όπως η ομορφιά της νεολαίας, μπορεί να θεωρηθούν αιώνια. Αυτό που μπορεί να θεωρηθεί ως η πιο σημαντική μάθηση μπορεί, με τον καιρό, να αποδειχθεί άχρηστο.

{2.6} Λάθος ταυτότητα προκύπτει όταν θεωρούμε την ψυχική δραστηριότητα ως την ίδια την πηγή της αντίληψης.

Οι ψυχικές συμπεριφορές και οι δραστηριότητες αλλάζουν. Τροποποιούνται ανάλογα με τις επιρροές όπως οι διαθέσεις, οι συνήθειες και το περιβάλλον. Ωστόσο, κάπως υποθέτουμε συχνά ότι είναι μια σταθερή, αμετάβλητη πηγή αντίληψης.

{2.7} Η υπερβολική προσκόλληση βασίζεται στην υπόθεση ότι θα συμβάλει στην αιώνια ευτυχία.

Όταν ένα αντικείμενο ικανοποιεί μια επιθυμία, παρέχει μια στιγμή ευτυχίας. Λόγω αυτής της εμπειρίας, η κατοχή αντικειμένων μπορεί να γίνει πολύ σημαντική, ακόμη και απαραίτητη, ανεξάρτητα από το κόστος. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι μελλοντική δυστυχία και απώλεια ορισμένων βασικών ουσιών της ζωής.

{2.8} Οι παράλογες αντιπάθειες είναι συνήθως αποτέλεσμα επώδυνων εμπειριών στο παρελθόν που σχετίζονται με συγκεκριμένα αντικείμενα και καταστάσεις.

Αυτές οι αντιπάθειες συνεχίζουν να υφίστανται ακόμη και μετά από τις περιστάσεις που προκάλεσαν τις δυσάρεστες εμπειρίες που έχουν αλλάξει ή εξαφανιστεί.

{2.9} Η ανασφάλεια είναι το έμφυτο αίσθημα άγχους για το επόμενο. Επηρεάζει τόσο τους ανίδεους όσο και τους σοφούς.

Αυτό το σύνδρομο μπορεί να έχει μια λογική εμπειρία στο παρελθόν. Μπορεί να είναι εντελώς παράλογο. Δεν εξαφανίζεται ακόμη και όταν γνωρίζουμε ότι ο θάνατος είναι επικείμενος. Είναι, ίσως, το πιο δύσκολο εμπόδιο που πρέπει να ξεπεραστεί.