Η μελιτζάνα είναι μια άλλη σκοτεινή (μωβ, μαύρη ή μπλε) τροφή για νερό.

Η ωμή μελιτζάνα μπορεί να έχει πικρή γεύση , με στυπτική ποιότητα, αλλά γίνεται μαλακή όταν μαγειρεύεται και αναπτύσσει μια πλούσια, πολύπλοκη γεύση. Το ξέβγαλμα, η αποστράγγιση και το αλάτισμα των τεμαχισμένων φρούτων πριν από το μαγείρεμα μπορεί να απομακρύνει την πικρία.

Ο καρπός είναι ικανός να απορροφά λίπη μαγειρικής και σάλτσες, οι οποίες μπορούν να ενισχύσουν τη γεύση των πιάτων μελιτζάνας.

Η μελιτζάνα χρησιμοποιείται στις κουζίνες πολλών χωρών . Λόγω της υφής και του όγκου του, μερικές φορές χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο κρέατος σε βίγκαν και χορτοφαγικές κουζίνες . Η σάρκα μελιτζάνας είναι λεία. Οι πολυάριθμοι σπόροι του είναι μικροί, μαλακοί και βρώσιμοι, μαζί με τα υπόλοιπα φρούτα, και δεν χρειάζεται να αφαιρεθούν. Το λεπτό δέρμα του είναι επίσης βρώσιμο και έτσι δεν χρειάζεται να ξεφλουδίζει. Ωστόσο, το πράσινο μέρος στην κορυφή, ο πάρακας , πρέπει να αφαιρεθεί κατά την προετοιμασία μιας μελιτζάνας για μαγείρεμα.

Η μελιτζάνα μπορεί να βράσει στον ατμό, να τηγανιστεί, να τηγανιστεί, να τηγανιστεί, να ψηθεί, να ψηθεί, να μαγειρευτεί, να ψηθεί ή να μαγειρευτεί. Πολλά πιάτα μελιτζάνας είναι σάλτσες φτιαγμένες με πολτοποίηση των μαγειρεμένων φρούτων. Μπορεί να γεμιστεί. Μαγειρεύεται συχνά, αλλά όχι πάντα, με λίπος.